Pedagog radzi

SZANOWNY RODZICU!

Wychowanie dziecka to trudna sztuka, która polega na bezwarunkowej miłości, ale i na mądrym stawianiu wymagań. Powinieneś wiedzieć że:
Stawianie dziecku zbyt niskich wymagań obniża u niego poczucie wartości, nie daje mu szansy na wykazanie się prawdziwie posiadanym potencjałem, nie nakłania do podejmowania wysiłku, a tym samym nie daje dziecku szansy na pełny rozwój i podwyższenie swoich umiejętności.
Stawianie dziecku nadmiernie wygórowanych wymagań – bez uwzględnienia jego indywidualnych możliwości, także niezgodnych z jego potrzebami, chęciami i marzeniami – może doprowadzić do wystąpienia u niego stanu ciągłego napięcia i lęku przed porażką, wytworzenia niskiej samooceny, poczucia winy za niezadowolenie rodziców i bezsilności. Konsekwencją tego jest zazwyczaj utrata nie tylko dzieciństwa, lecz także własnej osobowości, brak umiejętności decydowania o swoim życiu i pogłębiające się nieprzystosowanie społeczne.

SZANOWNY RODZICU!

Nie ma nic gorszego niż niespełnione ambicje rodziców dotyczące wykształcenia, zdobycia wymarzonej pracy czy osiągnięcia sukcesu zawodowego, które są przenoszone na dzieci. Pamiętaj więc, że:
Wymagania, jakie stawiasz swojemu dziecku, mogą je mobilizować do pracy i nauki wyłącznie wtedy, gdy są:
adekwatne do jego wieku i etapu rozwoju - nie można od dziecka oczekiwać działań powyżej jego możliwości,
realne i uwzględniające jego potrzeby, zainteresowania i życzenia,
elastyczne, gdy dziecko daje do zrozumienia, że nie może im sprostać.
Twoje dziecko musi mieć świadomość, że bez względu na swoje zdolności i osiągnięcia jest kochane i akceptowane. Tylko dzięki Twojemu odpowiedniemu wsparciu i mądremu zaangażowaniu ma wtedy szansę dążyć do spełnienia własnych marzeń.

RODZICU!!!!

Kochaj, wychowuj, nie bij, bo dzieci bite widzą świat inaczej....

Krótki poradnik dla Rodzica

Ustal zasady obowiązujące domowników.
Dawaj dobry przykład swoim zachowaniem.
Rozmawiaj z dzieckiem, abyś na bieżąco wiedział, jak się czuje, o czym marzy, jakie ma kłopoty.
W przypadku łamania zasad :

porozmawiaj, aby zrozumiało, co zrobiło źle oraz wiedziało, w jaki sposób poprawić swoje zachowanie, stosując zasadę- fakty-uczucia-oczekiwania, np.: spóźniłeś się 30 minut, denerwowałam się i martwiłam, czy nic złego Ci się nie stało, oczekuję, że tak więcej nie zrobisz.
postaraj się poznać przyczynę złamania zasady.

W przypadku powtórnego złamania zasady:

ustal konsekwencję, np. poprzez ograniczenie ważnego dla dziecka przywileju w adekwatny do przewinienia sposób;
bądź konsekwentny w egzekwowaniu tego, co ustaliłeś.

Nie stosuj agresji fizycznej, słownej. Staraj się postępować spokojnie, w sposób rozsądny i przemyślany.
Gdy jesteś zdenerwowany, postaraj się konstruktywnie rozładować napięcie, trzepiąc dywany, biegając i. t. p.
Pamiętaj- jesteś najważniejszą osoba w życiu Twojego dziecka, dzięki której poznaje świat i sposoby radzenia sobie w różnych sytuacjach!!!

POWODZENIA!!!!
„Dzieci uczą się tego, czego doświadczają”

RODZICU, O CZYM MUSISZ WIEDZIEĆ, KIEDY DZIECKO IDZIE DO SZKOŁY

Rozmawiaj dużo z dzieckiem o szkole, koleżankach, kolegach, nauczycielach.
Wysłuchaj tego, co ma do powiedzenia, dowiaduj się co je martwi, jak radzi sobie w różnych sytuacjach.
Ucz dziecko koleżeńskości, wrażliwości na potrzeby innych, dzielenia się, uczynności i zrozumienia.
Ucz, by nie oceniało pochopnie kolegów, nauczycieli.
Przyzwyczajaj dziecko do punktualności. Zapewnij odpowiedni czas na wyszykowanie się dziecka do szkoły. nie wprowadzaj rano nerwowej atmosfery.
Pomagaj, ale nie wyręczaj, np. dopilnuj samodzielnego pakowania tornistra, ale sam tego nie rób.
Zapewniaj dobre warunki do nauki w domu. Przygotuj stałe i przyjazne miejsce do odrabiania lekcji. Pamiętaj, by kupić dziecku wszystkie potrzebne pomoce. Pożyczanie na lekcji jest dla dziecka bardzo stresujące.
Wdrażaj dziecko do starannego wykonywania swoich obowiązków. Sprawdzaj odrabianie lekcji, jak trzeba, wytłumaczże i pomóż.
Nie przesadzaj z wymaganiami. Akceptuj możliwości i tempo pracy dziecka.
Utrzymuj dobry i systematyczny kontakt z wychowawcą. Konsultuj z nim problemy dziecka, poinformuj czy chodziło do przedszkola, udostępnij dokument, który dostałeś w przedszkolu „Ocena gotowości szkolnej”.
Wymagaj właściwego zachowania się w szkole. Nie ignoruj uwag wychowawcy.
Nie obciążaj dziecko zbyt dużą liczbą zajęć dodatkowych. Zadbaj o zabawy, grę w piłkę, jazdę na rowerze. Ważne, by miało dużo ruchu.
Nie podważaj autorytetu nauczyciela. nawet jeżeli masz rację, nie wypowiadaj przy dziecku negatywnych uwag o pedagogu bo dziecko jest wiernym słuchaczem i bacznym obserwatorem.
Pamiętajmy, że szkoła to nie tylko nauka ale również zabawa.
Dziecko ma dwoje rodziców i razem powinni dbać o jego kształcenie.
Nie wstydź się jeśli dziecko musi korzystać z zajęć dodatkowych- bądź wyrozumiały to przecież dla jego dobra.

Nie zabieraj dziecku kamieni spod nóg, bo gdy dorośnie, potknie się o ziarenko piasku”

CO POWINNIŚMY WIEDZIEĆ O NASZYM DZIECKU I JEGO ROZWOJU

Dziecko przychodzące do szkoły jest dojrzałe do rozpoczęcia systematycznej nauki, dostosowanej do jego możliwości umysłowych.
Ma opanowane wiele pojęć, przyswojony wystarczający zasób słów i umiejętności formułowania zdań.
Jest prawidłowo rozwinięte fizycznie, nieco wyrośnięte, bo w okresie przedszkolnym rosło w górę; teraz będzie tężało.
Rozwój fizyczny dziecka przebiega dalej, a mięśnie są jeszcze słabe, kościec miękki i plastyczny. W skutek tego każda dłuższa nieprawidłowa postawa przy siedzeniu, może wpłynąć deformująco na kręgosłup, dlatego należy zwracać szczególną uwagę na prawidłową postawę dziecka.
Trwa proces wyrastania zębów stałych, łatwo więc o deformację uzębienia- wymaga to kontroli u lekarza stomatologa.
Dziecko jest bardzo ruchliwe, dzięki temu nabiera sprawności ruchowej, zwiększa pojemność płuc i objętość klatki piersiowej.
Do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje racjonalnego rozkładu dnia, poza nauką musi mieć dużo ruchu, rozrywki i czasu na wypoczynek.
Dziecko musi mieć świadomość, że jest kochane, ma zapewnioną opiekę, serdeczność i troskę.

„Okres wczesnego dzieciństwa jest bez wątpienia najbogatszy. Poprzez wychowanie trzeba go wykorzystać w każdy możliwy sposób. Straty tego czasu nie da się odnowić.” <br\> Maria Montessori